วงโยธวาทิต ร.ร.ราชสีมาวิทยาลัย ณ.ต่างประเทศ

การประกวดดนตรีโลกครั้งที่ 11 (Wold Music Contest 11th)

2532 หรือ 1989

ตอนนี้มีหลายคนเริ่มถามหารูปตอนไปต่างประเทศกัน

ก็มีความคิดว่าอยากหารูปทุกๆคนที่ร่วมกับคณะที่เดินทางไปในครั้งนั้นมาดูกัน

ก่อนเดินทางก็มีการเตรีมตัวกันตั้งแต่ ประกวดที่สนามศุภฯเสร็จ

อ.วิทวัฒ อ.สมเกียาติ ก็ไปหาข้อมูลว่าที่ ต่างประเทศ มีการประกวดที่ใดบ้าง ก็ไปพบที่ประเทศเนเธอร์แลด์ ว่ามีการจัดประกวดมานานแล้ว

มีวงจากประเทศไทยไปประกวดมาแล้วด้วย คือ วงโยธวาทิต ร.ร.มงค์ฟอร์ดวิทยาลัย, วงโยธวาทิต ร.ร.วัดสุทธิวราราม ก็ไปมาแล้ว

ก็ไปหาข้อมูลมาว่า ต้องส่งใบสมัครไป ก็ส่งหนังสือไปขอใบสมัครจาก WMC มา

พอได้มา อาจารย์ก็เล่าให้ฟังว่า มานั่งแปลอังกฤษเป็นไทยกันแบบไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนัก คือมันมีการประกวดทั้ง นั่งบรรเลง ทั้งเดินพาเรด ทั้งแปรขบวนกลางสนาม ก็พยายามศึกษา กติกา กัน Score เพลงก็ต้องส่งให้เค้า

เพลงบรรเลงก็ต้องติดต่อซื้อลิขสิทธิ์เจ้าของเพลง จำได้ว่ามานั่งคัดสกอร์เพลงไทยจองเราส่งไป ทาง WMC ก็ส่งกลับคืนว่าใช้ไม่ได้ สมัยนั้นยังไม่มีใครใช้โปรแกรมพิมพ์เพลงกันเ่ท่าไร ก็เขียนลายมือกันไป

นั่งเขียนหามรุ่งหามค่ำ ที่บ้าน อ.วิทวัฒ (ใกล้ๆกับบิ๊คซีโคราช)

เพลงที่ใช้ประกวดก็ยากมาก ก็มีทั้งนั่งบรรเลง เดินบรรเลง และก็มีการแบ่งออกเป็นหลายระดับหลายประเภทของวงมาก

ซ้อมกันจนเก็บละเมอตอนกลางคืน ที่สำคัญมีบางเพลง เป็นเพลงนั่งบรรเลง แต่อาจารย์และพี่ๆที่ช่วยศึกสอน นำมาเป็นเพลงแปรขบวน โอ้โหมันมาก ยังก้องอยู่ในหูจนทุกวันนี้

รูปนี้พี่ดุ๊ก ศักดิ์เกษม หัวหน้า กลุ่มเครื่องมือ Trombone นำทีมครับ. เท่ห์มากจริงๆ ข้างรูปไม่ค่อยชัดว่าเป็น ม.หมู วรรณชัย หรือเปล่า ถ้าใครจำได้ช่วแจ้งมาด้วยน่ะครับ.

หลังจากซ้อมกันจนได้หลายเดือนแล้ว อาจารย์ก็มีแผนการหาทุนโดยไปแสดงยังสถานที่ต่าง อาทิ โรงเรียนในจังหวัดนครราชสีมา สถานที่ราชการต่างๆ กองดุริยางค์เหล่าทัพต่างๆ เป็นการซ้อมใหญ่และหารายได้ในเวลาเดียวกัน

การประชาสัมพันธ์พวกเราดีมากครับ ทราบว่ามีนักข่าวช่อง5 เดินทางไปกับคณะเราด้วย คุณจิตนา กับพี่ช่างภาพอีกคน ยังไม่สามารถหาชื่อได้ครับ ขออภัยจริงๆ

(รูปนี้จากโต้งครับ.)

เราออกเดินทางกันโดยการบินไทยครับ เที่ยวบิน TG.933 ...หลังจากที่ทำพิธีอำลากันที่ทำพิธีอำลาต่างๆกันแล้วมีทั้ง พระพุทธราชสีมามงคลชัย ท่านท้าวสุรนารี ศาลหลักเมือง ท่านนายกชาติชาย ชุณหะวัณ ท่านกร ทัพพะรังสี (รมต.) พล.อ.ปัญญา สิงห์ศักดา พล.อ.อ.วรนาถ อภิจารี ผวจ.นครราชสีมา

เวลา 23.35 ออกเดินทางจากเมืองไทย ท่าอากาศยานดอนเมือง ถึงที่กรุงอัมเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์ เวลา 06.30 น.(11.30น.เวลาไทย) โดยได้รับการต้อนรับจากคณะท่านทูตไทยที่กรุงเฮก และคณะผู้ประสานงานจาก WMC มารับที่สนามบิน เพื่อเดินทางต่อ

เดินทางโดยรถบัสผ่านถนนอันแสนยาวไกล ข้ามประเทศไปที่ เมืองเจมเมนนิช ประเทศเบลเยี่ยม ซึ่งเป็นชายแดนติดกัน พัิกที่โฮมแฟรงค์ เป็นประมาณค่ายพักลูกเสือบ้านเราน่ะครับ.

หลังจากพักทานอารหารมื้แรกที่ โฮมแฟรงค์ ก็เป็นอารหารฝรั่งครับ.ขนมปังแข็งๆเหนียวๆกับแยม ก็นั่งกันโต๊ะยาวๆเรียงกันที่ห้องรับทานอาหาร ห้องนี้ครับรับรองวงจากเมืองไทยหลายวงแล้ว พี่หรั่งเองก็ไปนั่งสามเที่ยวแล้วคุยหน่อย หลังจากนั้นก็นำอุปกรณ์เครืองดนตรีออกมาตรวจสอบกันครับว่าเป็นยังไงบ้าง

ช่วงนี้ยังไม่ซ้อมกันครับ.

ตอนนี้ก็ยังงงๆกันอยู่ครับเพราะยังปรับเวลาร่างกายกันอยู่ แล้วที่สำคัญ ทำโน่นนี้อยู่เพลินดูนาฬิกา กับดวงอาทิตย์ก็ไม่รู้ตัวครับว่า 3 ทุ่มเข้าไปแล้ว ที่นั้นดวงอาทิตย์ตกตอนประมาณ 3 ทุ่มโน่นครับ

อากาศเริ่มเย็นมากขึ้น ก็ฟังอาจารย์กับพี่ๆนัดหมายแล้วก็เข้านอนกันก็เป็นห้องที่มีเตียงต่อกันเป็นแถวๆครับ น้องสุระนารีก็ไปพักห้องติดกับทางเข้าของประตูด้านบน ด้านล่างห้องใต้ดินเป็นที่พักพวกลิงๆผู้ชาย เสียงดังเจียวจาวเชียว ส่วนอาจารย์บางท่านก็พักกับนักเรียน บางท่าอาวุโสหน่อยก็มีห้องพักต่างหากกันครับ.

นอนกันก็แยกเป็นกลุ่มตามเครื่องมือครับ. ห้องน้ำมีทั้งในห้องและด้านนอกจะเป็นแล้วแต่ห้องจะไม่เหมือนกันครับ ห้องสุขาอยู่เรียงกันด้านนอกก็มี แล้วมีบางวงที่ไปพักเจอกับวงฝรั่งครับ.เข้าอาบน้ำกันโดยห้องฝักบัวผ้าม่านครับ พี่ไทยก็ไปเฝ้าแหม่มฝรั่งอาบน้ำกัน พอดีเป็นโรงเรียนชายเหมือนกับวงราชสีมาเราครับ.น้องๆก็เลยไม่ค่อยเจอผู้หญิง ขำๆน่ะครับ.

เช้าก็ออกกำลังกายแล้วก็อบอุ่นร่างกายกัน แล้วก็ซ้อมทั้งนั่งบรรเลงแล้วก็แปรขบวนกันไปครับ ก็จริงจังกันมากตอนนั้น ทุกคนๆทุ่มเทกันมากครับ โดยเฉพาะหัวหน้ากลุ่มเครื่องมือต่างๆครับ ไม่มีใครยอมใครครับ คือหมายความว่าเราจะไม่ยอมให้กลุ่มเครื่องมือเราผิพลาดครับ ตอนนั้นระบบกลุ่มเครื่องมือ(Sections,Part) หนักแน่นมาก เอามาจากวงวัดสุทธิครับ.ก็เข้าใจครับ ตอนนั้นแบกคำว่าประเทศไทยอยู่บนบ่าครับ.(ฮ่ะๆๆ)

แล้วก็มาถึงวันประกวดวันแรกครับ วันที่ 15 ก.ค.2532 ครับ.ตื่นแต่เช้ากลัวไม่ทัน เดินทางโดยรถบัสและรถขนอุปกรณ์ต่างครับ.ฝรั่งตรงเวลามาก เป็นนาทีเลยครับ.จำได้ว่าพอได้เวลา เข้าออกรถเลยครับ.

ไปถึงแต่เช้าเลยครับจำไม่ได้ว่ากี่โมงครับ.ไป-มาหลายวงสับสนเหมือนกัน ก็เตรีมตัวประกวด มาร์ชชิ่งครับ คือเดินแถวรอบสนามครับ.ตอนนั้นใช้เพลง "กราวกีฬา" "มาร์ชธนาคารทหารไทย" "Host Of Freedom" ใช่แล้วครับ วงเราใช้เพลงมาร์ชไทยเข้าประกวด ทั้งสองเพลงโดยอาจารย์ นาวาอากาศโทอารี สุขเกศ ครับ.จำได้กันอยู่ไหมครับ.

เป็นความภาคภูมิใจอีกอย่างครับ เราใช้คฑากรหญิงครับ ฝรั่งตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยเห็นเลยน่ะครับ ได้รับการปรบมือตามมารยาทฝรั่งเขา ก็เพลงไหนชอบเขาก็ปรบมือตามจังหวะไปรอบสนาม อันนี้เราก็ต้องระวังเรื่องการสะท้อนเสียงด้วยน่ะครับ เพราะจังหวะเพลงมันจะไม่ตรงกับเรา ตอนเดิน ตอนนั้นยังใช้ลู่วิ่งเดิมอยู่ครับ ปัจจุบัน ใช้ตารางในสนาม ให้วงเดิมตามเส้นทางที่กำหนดให้

อันนี้รูปสนามใหม่ครับ

ตารางเดินปัจจุบันครับ.

เดินเสร็จก็อ้าว จบแล้ว มันเหมือนเร็วมากครับ ประมาณ20นาที ออกมาจากสนามก็มาพักเตรีมตัวรอประกวดตอนบ่ายต่อ ตอนซ้อมเหมือนจะนานมากก็เก็บรายระเอียดทุกๆอย่างไม่ว่าบุคลิกแต่ละคน การถือเครื่อง แถวตอน แถวหน้าตับ แถวเฉียง เสียงโน๊ต โอ้ว..เย่อะน่ะ.(ขำ) แต่พอเดินจริงมันเหมือนแปล่บเดียว

แล้วก็มาถึงการประกวดอันนี้ครับ การแปรขบวน

เวลา5โมงเย็นครับเราประกวดการแปรขบวนที่ฝรั่งเรียกว่า ๅ "Display" ที่สนามเดิมครับ "โรด้า ฮอลล์" (Roda Hall)

เราสวมชุดราชปะแตน อินทรธนูขาว อกติดไทยสัญลักษณ์ไทยสมุทรประกัดภัย สวมสนับแขนขาวถุงมือขาว เข็มขัดโลหะสีทอง หมวกแก๊ปดำขาว รองเท้าบู๊ทดำครึ่งเข่าครับ

การแสดงของเราใช้เพลง "สวีทออฟลิเบอร์ตี้" (Sweet Of Liberty) "โนวีน่า" (Novena) ซึ่งเป็นเพลงนั่งบรรเลงมาใช้ ทำนองมันเหมือนการอยู่ในอวกาศจุดเล็กๆแล้วขยายการเป็นใหญ่ขึ้นใหญ่ขึ้น แล้วก็ตูม เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ อลังการครับ เข้าตั้งใจฟังเงียบกันทั้งสนาม ฝรั่งเวลาดูการแสดงอะไร เขาจะตั้งดู หาสาระอารมณ์ร่วมอะไรประมาณนั้น

แล้วก็เพลง "ซิงโคเพทคล็อก" (Syncopate Clock) "ลอสแลนด์ แบนเดลเล่อ ลอส "Losland Bandeler Los" แล้วก็จบด้วยเพลง "ร็อค สไลด์" (Rock Slide) เป็นเพลงสนุกๆ จบท้าย

รูปนี้ใครเป็นใครก็รายงานตัวด้วยน่ะครับ.(รบกวนแจ้งชื่อด้วยน่ะครับ อยากทราบจริงๆครับ.)

เล่นเสร็จก็กระหึมครับ ฝรั่งปรบมือแบบลุกขึ้นยืนครับ.ทราบว่าคณาจารย์และผู้ร่วมคณะ ท่านทูตที่อยู่บนที่นั่งด้านบนน้ำตาไหลด้วยความปลื้มใจกัน

หลังจากนั้น ประมาณทุ่มนึงครับก็ประกาศผล ก็ฟังไม่รู้เรื่องครับ ที่สนามใช้ภาษาอังกฤษปนดัชครับ.พอมีชื่อวงไหนเขาก็เฮกัน มาถึงเราเขาก็ดีใจด้วยกับเรา แต่เราเองก็งงครับ อึ้งไปพักนึก แล้วก็มีภาษาไทยสเนียงดัช ว่า "เก้าว สี่บ จูด สุน สุน ด้่าย ตี้ นึ่ง"

งงครับ..ยืนนิ่งสักพักนึง ก็ถึงรู้ว่า เราได้รางวัลเหรียญทอง และไม่พอเรายังได้คะแนนสูงสุดประจำสัปดาห์ ได้รางวัลเป็นทิมปานีใบเล็กมาใบนึงด้วย ไชโย...

มีการประกวดนั่งบรรเลงด้วย พรุ่งนี้ต้องไปทำงานเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังใหม่น่ะครับ.



การประกวดการนั่งบรรเลง
    วงเราใส่ชุดสูทเสื้อนอกสีขาวมีตราตัวแทนประเทศไทยรูปธงชาติไทย  เสื้อแขนยาวตัวในสีขาว เนคไทด์สีดำ กางเกงสีดำ รองเท้าหนังสีดำ